Testimonial Groene Hart van Joke Colijn

Het Groene Hart fungeert als de long van het dichtbevolkte westen van ons land. Ooit geprezen als prachtig concept tussen de grote steden, maar nooit beschermd. In coronatijd is opnieuw gebleken hoe belangrijk natuur is, júíst dicht bij huis.

Zelf woon ik al meer dan 40 jaar in de Krimpenerwaard, waaraan ik mijn hart heb verpand. De Krimpenerwaard is eigenlijk een eiland tussen de rivieren IJssel, Vlist en Lek. Vanwege de geïsoleerde ligging is het landschap nog heel authentiek en kleinschalig gebleven, er was nooit ruilverkaveling. Dit klinkt misschien als een idylle ver weg, maar de Krimpenerwaard ligt letterlijk om de hoek bij Rotterdam. Prima op de fiets te bereiken vanuit die stad!

Waarom ik er zo van houd? Het ‘slagenlandschap’ is uniek in de wereld, met de langgerekte, smalle weidepercelen waartussen eenden en zwanen zwemmen in de sloten. Die zijn met de hand zijn gegraven sinds de ontwikkeling naar landbouw zo’n 1000 jaar geleden begon. Aan door knotwilgen omzoomde bebouwingslinten liggen oude, statige boerenhoeves, met grote kastanjebomen op het erf die de kaaskelder ’s zomers koel moesten houden. Scheve bokpalen staan langs kades en tiendwegen, elektriciteitsdraden vol zwaluwen verbinden de boerderijen met de buitenwereld. Op erven groeien hortensia’s langs de sloot en er zijn voortuinen met een ouderwetse bloemenpracht waar het zoemt, tsjilpt en fladdert van het leven. In het voorjaar hoor ik nog grutto’s jubelen boven het land en ik zie de kieviten baltsen tegen de fameuze Hollandse luchten die zo vaak zijn vastgelegd op doek. Schapen en koeien grazen er in de wei, ze komen nieuwsgierig kijken als je stopt bij het hek. Hollandser kan niet. Het is hier allemaal nog, nóg wel, maar staat enorm onder druk.

Waarom dit groene, prachtige landschap moet blijven? Mensen kunnen niet zonder groen en natuur. Wandelen, fietsen, kijken en genieten is nodig voor ons welzijn, onze fysieke en mentale gezondheid. Met grote zorg zie ik hoe het Groene Hart om ons heen in gestaag tempo verder wordt volgebouwd. Beton en asfalt kenmerken Zuidplas, Bleiswijk; ze wáren ook groen. Mensen moeten kunnen wonen en werken, dat klopt. Maar welvaart mag niet langer ten koste gaan van welzijn. Mensen moeten óók kunnen ontspannen, uitwaaien en natuur beleven zonder te hoeven reizen. Iedereen in Zuid-Holland behoeft een stukje Groene Hart om de hoek. Help mee en laat je horen: wat resteert van het Groene Hart moet blijven!