Stage over Natuurlijke bufferzones in Rijnmond

Stage over Natuurlijke bufferzones in Rijnmond

Linde van Eeden heeft in haar afstudeeronderzoek bij de NMZH in kaart gebracht welke natuurlijke bufferzones in Rijnmond gerealiseerd kunnen worden. Met de aanleg van deze natuurlijke bufferzones en natuurcompensatiegebieden kunnen diverse problemen in samenhang worden aangepakt.  

9 juli 2021

De bevolkingsgroei in Nederland neemt toe waardoor er meer huizen nodig zijn. Voornamelijk in het verleden zijn veel huizen gebouwd waar voorheen natuur te vinden was. Door de afname van groen is ook de habitat van de dieren afgenomen. De combinatie van verlies aan habitat en toename van monoculturen leidt tot afname van de populatie. De afname van natuur en de bevolkingsgroei zorgt er ook voor dat de druk op de openluchtrecreatie toeneemt. De vervuilende stoffen die uitgestoten worden door bedrijven in de haven, zoals stikstof en CO2, tasten de gezondheid van de mens aan. CO2 is een broeikasgas waardoor klimaatverandering ontstaat. Door de klimaatverandering ontstaat vaker wateroverlast door hevige regenbuien, droogte door tekort aan regen en hittestress door de hittegolven.

Deze problemen kunnen in één keer aangepakt worden door meer natuurlijke bufferzones en natuurcompensatiegebieden te realiseren. Dit zijn natuurgebieden die op verschillende manieren vormgegeven kunnen worden en die gepaard kunnen gaan met het creëren van meer recreatieplekken. De bedrijven in de Rotterdamse haven willen deze natuurlijke bufferzones en natuurcompensatiegebieden helpen realiseren door financiële middelen beschikbaar te stellen. Dit heeft vervolgens ook geleid tot mijn onderzoek.

Linde: ‘Tijdens mijn afstudeeronderzoek bij NMZH heb ik onderzocht waar in Rijnmond deze natuurlijke bufferzones gerealiseerd kunnen worden. Om tot deze gebieden te komen is er gebruik gemaakt van verschillende onderzoeksmethoden zoals een enquête en interviews met de gemeente, literatuuronderzoek, kaartenanalyse en een Multi Criteria Analyse (MCA)’.

Hieruit zijn vervolgens acht gebieden naar voren gekomen die de potentie hebben om te veranderen naar natuurlijke bufferzones. Vervolgens is er onderzocht wat het effect is van de gebiedsverandering en welke problemen,  zoals beschreven in de eerste alinea, er met de realisatie van natuurlijke bufferzones aangepakt kunnen worden. Vanuit een opgestelde MCA zijn twee gebieden naar voren gekomen waarbij de gebiedsverandering het meest effectief is. Om deze reden wordt aangeraden deze gebieden eerst te ontwikkelen. Dit zijn de gebieden: Buijtenland van Rhoon en Deltapoort. Het is belangrijk dat bij het ontwerpen van deze gebieden de visie van de gemeenten wordt aangehouden. Ook moeten verschillende partijen op één lijn zitten met de gebiedsverandering. Deze resultaten hebben vervolgens geleid tot een kaart waarin overzichtelijk is weergegeven welke gebieden de potentie hebben om te veranderen en welke gebieden worden aangeraden om als eerste te veranderen omdat de gebiedsverandering het meest effectief is.

‘Mijn onderzoek bij NMZH vond ik een leerzame ervaring. Het NMZH-team is een fijn team dat openstaat voor stagiaires en contact. Daarnaast vind ik het mooi dat ik bij heb mogen dragen aan het creëren van een duurzamere samenleving’.

Lees hier het eindrapport

 

Voor meer informatie neem je contact op met: