Jan de Keizer: ‘Niet alleen praten, maar nú doen’

Voor het interview heeft hij zich even losgemaakt van zijn tuin, waarin hij bijna altijd bezig is. “Ik woon vrij landelijk, net buiten Dordrecht. Veel mensen zeggen dat ze nooit meer mussen zien, maar hier zit het er vol mee. We hebben sowieso veel vogels in de tuin. Zelfs een ijsvogel!”

Jan de Keizer liep het laatste deel van de Climate Miles in Schotland, van Edinburgh naar Glasgow. “Ruim 110 kilometer door de Schotse Hooglanden, een flinke afstand. Vier dagen lang hadden we veel regen en onverharde paden, banjeren door de modder dus. Maar het was ontzettend leuk met elkaar. Dat gaf een boost.”

Volgende generatie
“Het mooie van deze wandeltocht is dat je heel veel anderen spreekt die ook bezig zijn met het klimaat. Daarom wilde ik graag meelopen. Want waar vind je een beter netwerk van mensen die ook bezig zijn met klimaat en duurzaamheid? Door mijn leeftijd heb ik vooral contact met ‘grijze mensen’, maar ik wil ook met de volgende generatie praten. Tijdens deze tocht kon dat, een derde van de deelnemers was jong en enorm betrokken bij dit onderwerp. Het gaat wel over hun toekomst hè. We hebben volop met elkaar gesproken en ideeën uitgewisseld. Mooi was dat we onderweg ook allerlei inspirerende voorbeelden tegenkwamen. Zoals een zonnepark waar groenten onder groeien.”

Ramp
Jan: “Omdat je elkaar nu kent, weet je elkaar straks veel makkelijker te vinden en te benaderen. Dat is hard nodig, want we gaan richting 2,5 graad opwarming. Echt een ramp! Ik ben heel bezorgd, zeker omdat we in de afgelopen decennia te veel hebben vertrouwd op de overheid. Een overheid die in de praktijk nog veel te veel bezig is met de Shells en de Tata Steels. Als we op de politiek blijven wachten, dan gaat het niet lukken.”

Klimaatcoalitie
Er is, zegt Jan, een veel groter en landelijk netwerk nodig van mensen en organisaties die vinden dat het anders moet. “Op dit moment zijn we bijvoorbeeld bezig met het vormen van een klimaatcoalitie met een heleboel verschillende organisaties. Hoe groter de groep, hoe meer druk we met elkaar kunnen zetten op de politiek. Het is toch raar dat we een regering hebben die tijdens zo’n klimaatconferentie de ene dag van alles belooft, maar de volgende dag de overeenkomst over het stopzetten van fossiele energieprojecten in het buitenland niet tekent? Er moet daarom van onderaf druk gezet worden. Daar zijn we ook al mee bezig, denk alleen aan de rechtszaken die worden gevoerd. We moeten nu actie ondernemen, niet alleen praten, maar ook doen. Zo is windenergie bijvoorbeeld nú een oplossing. Misschien zijn er over twintig jaar wel veel betere en mooiere mogelijkheden, maar we moeten het op dit moment doen met wat nu kan. En tempo maken!”

Voeten in de klei
Waarom Jan natuur en milieu zo’n warm hart toedraagt? “Jaren geleden knapte ik met een groep anderen een eendenkooi op. Dan zit je letterlijk met je voeten in de klei en ben je heel dicht bij de natuur. Dat laat je niet meer los. Inmiddels ben ik zelfs een amateurvogelaar, al is het nog niet zover dat ik aan elk fluitje hoor welke vogel het is. Verder ben ik onder meer actief bij een tuinbouwkas waar we biologisch tuinieren en ben ik vrijwilliger bij de NMZH. Hier houd ik me vooral bezig met energie. Op dit moment denk ik mee over de aanleg van een zonnepark, maar dan wel een natuurinclusief park met ruimte voor bijzondere flora en fauna. Ook ben ik met anderen een fietstocht aan het organiseren langs lokale voedselinitiatieven.  En na de tocht in Schotland ben ik in Nederland aan het lopen geslagen. Ik heb onlangs voor het eerst de plekken in Hollandse Biesbosch gezien waar je met de fiets niet kunt komen. Inclusief zee- en visarenden!”