Zuid-Holland is nog lang niet af
Zuid-Holland is nog lang niet af
17 september 1959. Mijn geboortedag. Dat betekent dat ik, als alles volgens het boekje gaat, over een jaar met pensioen mag. Maar voelt dat zo? Voor mij is pensioen geen eindpunt, eerder een kruispunt. Niet het moment om af te sluiten, maar een uitnodiging om opnieuw richting te kiezen. Wat wil ik blijven doen, waar wil ik me voor inzetten, en vooral: hoe? Eén ding weet ik zeker: ik ben nog lang niet klaar.
29 september 2025
Dat geldt ook professioneel. In 2026 draag ik het stokje over als directeur van de Natuur en Milieufederatie Zuid-Holland. Een besluit dat we als organisatie zorgvuldig voorbereiden. Het inwerken van mijn opvolger zie ik niet alleen als een praktische taak, maar ook als een kans om mee te geven waar ik trots op ben: een ijzersterk team, barstensvol kennis, bevlogenheid en doorzettingsvermogen. Zuid-Holland verdient een krachtige natuur- en milieufederatie en kan daar eenvoudigweg niet zonder.
Onze provincie is er een van contrasten. Dichtbevolkte steden naast kwetsbare natuur, vernieuwing naast verstarring. Altijd balancerend op het snijvlak van economie, ecologie en leefbaarheid. Bij de NMZH werken we dagelijks aan die balans. Aan de grote transities waar onze samenleving voor staat: klimaatneutraliteit, circulaire economie, natuurherstel. En tegelijk aan de kleine stappen die buurtbewoners, vrijwilligers en lokale initiatieven zetten. Dat netwerk, die energie, die betrokkenheid – daar voel ik me diep mee verbonden.
Ik sta er nog middenin. De vragen waar ik me dagelijks over buig, zijn urgenter dan ooit. Vooruitkijken en overdragen gaan hand in hand. Samen met het team bouwen we verder, niet om op uit te rusten, maar om een stevige basis te leggen voor de volgende fase. Voor anderen – én ook voor mezelf.
Misschien is pensioen daarom voor mij vooral een kans. Meer ruimte voor verdieping, zonder de druk van de waan van de dag en de volle agenda. Meer aandacht voor mentorschap en het begeleiden van jonge mensen met frisse ideeën. Tijd voor betekenisvolle projecten dichter bij huis – in de wijk, in de stad, in het landschap. En vooral: de vrijheid om te kiezen waar mijn energie naartoe gaat. Ruimte voor rust én voor nieuwe beweging.
Want één ding zie ik elke dag: de urgentie blijft. Van klimaatadaptatie tot biodiversiteit, van burgerinitiatieven tot beleidsvernieuwing. Zuid-Holland is nog lang niet af. De uitdagingen zijn complex, maar het draagvlak groeit. Steeds meer jonge mensen willen verschil maken – en ik wil daar deel van blijven uitmaken. Niet per se in een formele functie, maar wel als gids, verbinder, aanjager. Of gewoon als betrokken inwoner met wat ervaring op zak.
En ondertussen na deze overpeinzing ga ik gewoon weer verder aan het werk. Nog een jaar om verschil en impact te maken. Daar kan iedereen op rekenen.
Dit blog is geschreven door:

Alex Ouwehand
Directeur